Η μη λεκτική επικοινωνία είναι σαν ένα μυστικό αλφάβητο, γεμάτο νοήματα που δεν χρειάζονται λέξεις για να εκφραστούν. Σκεφτείτε το σαν εκείνη τη στιγμή που κοιτάζετε τον φίλο σας και, χωρίς να μιλήσετε, ξέρετε πως σκέφτεται το ίδιο πράγμα με εσάς – συνήθως “Πεινάμε;”. Αυτή η μορφή επικοινωνίας είναι ιδιαίτερα σημαντική για τα άτομα με αναπηρία που δυσκολεύονται στη λεκτική έκφραση.
Η γλώσσα του σώματος, οι εκφράσεις του προσώπου, ακόμα και η μουσική ή η αφή, γίνονται το μέσο για να συνδεθούμε. Ένα άτομο με αυτισμό μπορεί να μην πει ποτέ “σε αγαπώ”, αλλά όταν έρχεται και σας κρατά το χέρι ή σας κοιτά με αυτό το βλέμμα που λιώνει την καρδιά, δεν χρειάζονται λόγια.
Η δύναμη της μη λεκτικής επικοινωνίας είναι επίσης εργαλείο για εμάς. Μαθαίνοντας να την “ακούμε”, γινόμαστε καλύτεροι συνομιλητές. Πώς; Με το να παρατηρούμε. Ένα ανεπαίσθητο νεύμα μπορεί να λέει “ευχαριστώ”, ενώ μια κίνηση των ματιών μπορεί να ζητά “βοήθεια”.
Για τους επαγγελματίες ειδικής αγωγής, η μη λεκτική επικοινωνία είναι το μαγικό ραβδί τους. Με τα κατάλληλα εργαλεία, όπως πίνακες επικοινωνίας ή εφαρμογές με εικονίδια, μπορούν να δώσουν φωνή σε εκείνους που δυσκολεύονται να μιλήσουν.
Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι και οι γονείς έχουν υπερδυνάμεις σε αυτό το κομμάτι. Ποιος ξέρει καλύτερα τι θέλει το παιδί του, όταν απλά το κοιτάξει; Εσείς, φυσικά! Μην αφήνετε καμία μη λεκτική στιγμή να πάει χαμένη.
Η μη λεκτική επικοινωνία δεν είναι απλώς ένας “αναπληρωματικός” τρόπος έκφρασης – είναι ένα κλειδί για τη σύνδεση, την κατανόηση και την ενσυναίσθηση. Και, αλήθεια, ποιος χρειάζεται λέξεις όταν έχουμε χαμόγελα, βλέμματα και αγκαλιές;
